Two sides of WebSocket - Client နှင့် Server

WebSocket Communication မှာ အဓိက အခန်းကဏ္ဍ နှစ်ခု ရှိပါတယ်။ အဲဒါတွေကတော့ Client နဲ့ Server ပါပဲ။ သူတို့နှစ်ခုကြားမှာ WebSocket Connection ကို ထူထောင်ပြီး Real-time Data တွေ ဖလှယ်ကြတာ ဖြစ်ပါတယ်။

• Client: Connection ကို စတင်တဲ့ဘက် ဖြစ်ပါတယ်။ ပုံမှန်အားဖြင့် Web Browser (Chrome, Firefox, Safari, Edge စတာတွေ) ဖြစ်ပါတယ်။ Client က Server ဆီကို WebSocket Connection တစ်ခု စချင်ကြောင်း Handshake Request ပို့ပြီး စတင်ပါတယ်။

• Server: Client ရဲ့ Connection Request ကို လက်ခံပြီး Connection ကို ထူထောင်ပေးတဲ့ဘက် ဖြစ်ပါတယ်။ Server ဟာ Client အများအပြားနဲ့ တစ်ပြိုင်တည်း ချိတ်ဆက်ပြီး Data တွေကို ကိုင်တွယ်ပေးနိုင်ပါတယ်။

Client ၏ အခန်းကဏ္ဍ

Client ဘက် (Browser Built-in API)

Client ဘက်မှာ WebSocket ကို အသုံးပြုဖို့အတွက် ခေတ်မီ Web Browser တွေမှာ Built-in လုပ်ပြီးသား WebSocket API ကို သုံးနိုင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် Client-side JavaScript နဲ့တင် WebSocket Connection တွေ ထူထောင်ပြီး Data တွေ ပို့/ယူ လုပ်လို့ရပါတယ်။ ဘာ Add-on မှ ထပ်ထည့်စရာ မလိုပါဘူး။

WebSocket Object ကို ဖန်တီးခြင်းဖြင့် စတင်သည် (new WebSocket(url))။ Connection ရဲ့ အခြေအနေ (ဖွင့်ခြင်း၊ ပိတ်ခြင်း၊ Error ဖြစ်ခြင်း၊ Message လက်ခံရရှိခြင်း) များကို Event Handler များဖြင့် ကိုင်တွယ်သည်။ (ဥပမာ - onopen, onmessage, onerror, onclose)။ Data ပို့ရန် send() Method ကို အသုံးပြုသည်။

Server ၏ အခန်းကဏ္ဍ

Server ဘက်မှာတော့ သင်အသုံးပြုတဲ့ Programming Language နဲ့ Framework ပေါ် မူတည်ပြီး WebSocket Server တွေ တည်ဆောက်ဖို့ Library တွေ အများကြီး ရှိပါတယ်။ ဥပမာအားဖြင့် -

Python: websockets, Socket.IO, Tornado Node.js (JavaScript): ws, Socket.IO, Express-WebSocket Java: javax.websocket, Spring WebSocket Ruby: websocket-rails PHP: Ratchet Go: gorilla/websocket ဒီ Library တွေက WebSocket Handshake, Framing, Connection Management, Sending/Receiving Data စတာတွေကို ကိုင်တွယ်ပေးပါတယ်။ Developer အနေနဲ့ Application Logic (ဥပမာ - Message တွေကို ဘယ် Client တွေဆီ ပို့မလဲ၊ Data တွေ ဘယ်လို Process လုပ်မလဲ) ကို အဓိက ရေးသားဖို့ပဲ လိုပါတယ်။

Server Side Implementation ဟာ Client ဘက် Browser API ထက် နည်းပညာ ရွေးချယ်မှု များပြားပြီး ပိုရှုပ်ထွေးနိုင်ပါတယ်။